مهروذةلغتنامه دهخدامهروذة. [ م َ ذَ ] (ع ص ) به معنی مهروذ است که جامه ٔ با گل سرخ رنگ کرده شده است . (از ناظم الاطباء).
مهرورةلغتنامه دهخدامهرورة. [ م َ رو رَ ] (ع ص ) مؤنث مهرور. (منتهی الارب ).اشتر دردگرفته . (مهذب الاسماء). رجوع به مهرور شود.
ابن مهرویهلغتنامه دهخداابن مهرویه . [ اِ ن ُ م َ ی َ ] (اِخ ) ابوعبداﷲ خولانی . از کتب اوست : کتاب الخیل السوابق . (ابن الندیم ).
مأروضةلغتنامه دهخدامأروضة. [ م َءْ ض َ ] (ع ص ) مؤنث مأروض . (ناظم الاطباء). رجوع به مأروض شود.
مأرومةلغتنامه دهخدامأرومة. [ م َءْ م َ ] (ع ص ) ارض مأرومة؛ زمینی که در آن نه بیخ درخت مانده باشد و نه شاخ آن . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ار
مهرورةلغتنامه دهخدامهرورة. [ م َ رو رَ ] (ع ص ) مؤنث مهرور. (منتهی الارب ).اشتر دردگرفته . (مهذب الاسماء). رجوع به مهرور شود.
ابن مهرویهلغتنامه دهخداابن مهرویه . [ اِ ن ُ م َ ی َ ] (اِخ ) ابوعبداﷲ خولانی . از کتب اوست : کتاب الخیل السوابق . (ابن الندیم ).
جرجانیلغتنامه دهخداجرجانی . [ ج ُ ] (اِخ ) حسن بن حسین بن محمدبن مهرویه فارسی مکنی به ابوالقاسم . راوی بود و از ابونعیم استرابادی روایت کرد. (از تاریخ جرجان ابوالقاسم سهمی ص 147).
