مهدی خالصیلغتنامه دهخدامهدی خالصی . [ م َ ی ِ ل ِ ] (اِخ ) (حاجی شیخ ...) از علمای شیعه ٔ ساکن عراق بود که پس از جنگ بین الملل اول در ژوئن 1923 م . دولت عراق او را با عده ای از علما ت
خالویه المکدیلغتنامه دهخداخالویه المکدی . [ ل ِ وَ هِل ْ م ُ دَ ] (اِخ ) نام وی خالدبن یزید است و از موالی بنی المهلب بوده است . (از معجم الادباء چ دارالمأمون ج 11 ص 42). رجوع به خالدبن
مهدیلغتنامه دهخدامهدی . [ م َ ] (اِخ ) ابوعبداﷲ محمدبن عبداﷲ، معروف به ابن تومرت . رجوع به ابن تومرت و رجوع به مهدویت شود.
مهدیلغتنامه دهخدامهدی . [ م َ ] (اِخ ) ابومحمد عبیداﷲ، ملقب به المهدی . مؤسس دولت فاطمیان مصر است . در نسب وی میان ارباب سیر اختلاف است ، ولی اغلب نسب او را به علی (ع ) می رسان
مهدیلغتنامه دهخدامهدی . [ م َ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان سردارآباد بخش مرکزی شهرستان شوشتر، واقع در 5هزارگزی جنوب غربی شوشتر و 3هزارگزی جنوب راه دزفول به شوشتر. (از فرهنگ ج
مهدیلغتنامه دهخدامهدی . [ م َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان میان آب (بلوک شعیبه ) بخش مرکزی شهرستان اهواز، واقع در 68هزارگزی شمال شرقی اهواز و در ساحل غربی رودخانه ٔ شطیط. (از فرهن
خالی یافتنلغتنامه دهخداخالی یافتن . [ ت َ ] (مص مرکب ) تهی یافتن : همی جست و روزیش خالی بیافت بمردی بگفتار اندر شتافت . فردوسی .|| بخلوت یافتن . تنها یافتن . اِخلاء. (منتهی الارب ) (ا
ابوعبیدالغتنامه دهخداابوعبیدا. [ اَ ع ُ ب َ دِل ْلاه ] (اِخ ) معویةبن عبیداﷲبن یسار اشعری . از موالی اشعریان است و هندوشاه در تجارب السلف گوید: وی پیش از خلافت کاتب مهدی بود و منصور
مهدی آبادلغتنامه دهخدامهدی آباد. [ م ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان خالصه ٔ بخش مرکزی شهرستان کرمانشاهان . دارای 307 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5).
