مهجةلغتنامه دهخدامهجة. [ م ُ ج َ ] (ع اِ) جان و روح . (غیاث اللغات ). روح . (از اقرب الموارد). جان . (السامی ) (مهذب الاسماء) (آنندراج ). || خون یا خون دل . (از اقرب الموارد) (آ
محجةلغتنامه دهخدامحجة. [ م َ ح َج ْ ج َ ] (اِخ ) از قرای حوران است . گویند در جامع این قریه هفتاد پیغمبر مدفون است . (از معجم البلدان ).
محجةلغتنامه دهخدامحجة. [ م َ ح َج ْ ج َ ] (ع اِ) میانه ٔ راه . (منتهی الارب ). میانه و وسط راه . ج ، محاج . (ناظم الاطباء). محجه . || راه روشن . (یادداشت مرحوم دهخدا) (مهذب الاس
مهجةالاحجارلغتنامه دهخدامهجةالاحجار. [ م ُ ج َ تُل ْ اَ ] (ع اِ مرکب ) لعل و یاقوت . (از مجموعه ٔ مترادفات ). کنایه از جواهر است مثل زمرد ولعل و یاقوت و غیره . (از غیاث اللغات ) (آنندر
مهجةالاحجارلغتنامه دهخدامهجةالاحجار. [ م ُ ج َ تُل ْ اَ ] (ع اِ مرکب ) لعل و یاقوت . (از مجموعه ٔ مترادفات ). کنایه از جواهر است مثل زمرد ولعل و یاقوت و غیره . (از غیاث اللغات ) (آنندر