مهتلغتنامه دهخدامهت . [ م ِ هََ ت ت ] (ع اِ) آلت قدح کحالان . (یادداشت مؤلف ) : بدین سبب استادان این صنعت سر مهت را که آلت قدح است گرد کرده اند تا عنبیه را نبرد و نخراشد و اگر
مهتلغتنامه دهخدامهت . [ م ِ هََ ت ت ] (ع ص ) مرد بسیارسخن سبک . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
محتلغتنامه دهخدامحت . [ م َ ] (ع ص ) صلب و سخت از هرچیزی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || روز گرم . (منتهی الارب ). یوم محت ؛ روزی سخت گرم . (مهذب الاسماء). || مرد خردمند. |
محطلغتنامه دهخدامحط. [ م َ ح َطط ] (ع اِ) منزل . (منتهی الارب ). موضع و منزل . (ناظم الاطباء). جای فرودآمدن . محل فرودآمدن : چون از مهبط رحم به محط ظهور آمد. (سندبادنامه ص 33).
محطلغتنامه دهخدامحط. [ م ِ ح َطط ] (ع اِ) آهن چرم دوزی که آن را پکمال گویند و بدان خط کشند و نقش کنند. محطه . (منتهی الارب ). ابزاری چوبین و یا آهنین که چرمدوزان بدان خط کشند و
مهتابی (ایوان)گویش اصفهانی تکیه ای: eyvun / târomi طاری: eyvun طامه ای: pišmahtâbi طرقی: ayvun کشه ای: eyvun نطنزی: bâhârxow/ bâlâkun
مهتابگویش اصفهانی تکیه ای: mahtow طاری: moxdow طامه ای: moxdow طرقی: moxdow کشه ای: moxdow نطنزی: moftow