منگلهلغتنامه دهخدامنگله . [ م َ گ َ ل َ ] (اِ) منگلجی . منجانه . منقانه .منقاله . منغاله . منگانه . پنگان . فنجان . بنکام . آلتی که با آن زمان را محاسبه کنند. (از دزی ج 2 ص 619).
منگلهلغتنامه دهخدامنگله . [ م َ گ َ ل َ ] (اِخ ) به معنی منگلوس و آن شهری باشد که فیل خوب از آنجا آورند. (برهان ) (از جهانگیری ) (از غیاث اللغات ) (از فرهنگ رشیدی ) (از آنندراج )
منگلهلغتنامه دهخدامنگله . [ م َ گ ُ ل َ ] (اِ) نام سبزی و تره ای است صحرایی . (برهان ). نام تره ای است صحرایی و بعضی به فتح نیزگفته اند. (فرهنگ رشیدی ). تره ٔ صحرایی باشد. (جهانگ
منگلهفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. = منگوله۲. (زیست‌شناسی) ترۀ دشتی: ◻︎ گشت پرمنگله همه لب کشت / داد در این جهان نشان بهشت (ابوشکور: شاعران بی‌دیوان: ۸۴).
منملةلغتنامه دهخدامنملة. [ م ُ ن َم ْ م َ ل َ ] (ع ص ) امراءة منملة؛ زنی که یک جا قرار نگیرد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). زنی که به یک جا قرار و آرام نگیرد. (ناظ
دعاباغیلغتنامه دهخدادعاباغی .[ دُ ] (ترکی ، اِ مرکب ) منگله و یا علاقه ٔ ابریشمین که در جوف آن دعای چشم زخم گذارند و بر گردن اسب بندند و اکنون یکی از زینتهای اسب است . (ناظم الاطبا
تیره لگاملغتنامه دهخداتیره لگام . [ رَ /رِ ل ِ ] (اِ مرکب ) جزء زیر گلوئی لگام و علاقه و منگله ای که در زیر گلوی اسب می آویزند. (ناظم الاطباء).
تهی ماندنلغتنامه دهخداتهی ماندن . [ ت َ / ت ِ / ت ُ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از محروم ماندن . (آنندراج ). خالی شدن . خالی ماندن . عاری گشتن : هست ز مغز آن سرت ای منگله همچو زوش مانده ته
کشکلهلغتنامه دهخداکشکله . [ ک َ ک ُ ل َ / ل ِ ] (اِ) جوزه ٔ پنبه بود که از او پنبه بیرون کنند. (یادداشت مؤلف ) : هست ز مغز آن سرت ای منگله همچو زوش مانده تهی کشکله .رودکی .