منگوقاآنلغتنامه دهخدامنگوقاآن . [ م َ ] (اِخ ) پسر تولی بن چنگیز و «سرقویتی » که پس از گیوک در سال 644 هَ . ق . به مقام خانی شعبه ٔ دوم خاندان چنگیز رسید و در نتیجه سلطنت از اولاد ا
ترمتایلغتنامه دهخداترمتای . [ ] (اِخ ) از امرای دوران منکوقاآن است که بفرمان منکوقاآن به نوکاری امیر ارغون منصوب گشت . و رجوع به جهانگشای جوینی ج 2 ص 255 و 258 شود.
استویایلغتنامه دهخدااستویای . [ ] (اِخ ) ابن منکوقاآن بن تولی خان ، چهارمین فرزندمنکوقاآن . رجوع بحبیب السیر جزو 1 از ج 3 ص 21 شود.
باکتولغتنامه دهخداباکتو. [ ] (اِخ ) نام یکی از فرزندان منکوقاآن بوده است : خواندمیر آرد: وفات منکوقاآن در شهور سنه ٔ خمس و خمسین و ستمائه (655هَ . ق .) واقع بوده ، در جامع رشیدی
امام الدین یحییلغتنامه دهخداامام الدین یحیی . [ اِ مُدْ دی ی َح ْ یا ] (اِخ ) (ملک سعید...) در زمان منکوقاآن با برادرش ملک افتخارالدین محمد بخاری بوده است در حکومت قزوین شرکت داشته و توأم
قطب الدینلغتنامه دهخداقطب الدین . [ ق ُ بُدْ دی ] (اِخ ) (سلطان ) در زمان منکوقاآن میزیست و به فرمان وی به حکومت کرمان برگزیده شد. رجوع به قتلغ ترکان و رجوع به تاریخ گزیده ج 1 چ لندن