منهجلغتنامه دهخدامنهج . [ م َ / م ِ هََ ] (ع اِ) راه پیدا و گشاده . مِنهاج . (منتهی الارب ). راه راست و گشاده . (غیاث ) (آنندراج ). راه روشن . (دهار). راه فراخ . (مهذب الأسماء)
منجحهلغتنامه دهخدامنجحه . [ م ُ ج ِ ح َ ] (ع ص ) تأنیث منجح . نتیجه بخش . سودمند : و او را حرکات منجحه و اسفار مثمره بوده است در طلب علم . (تاریخ بیهق ص 167).
منجخلغتنامه دهخدامنجخ . [ م ِ ج َ ] (اِ) سنگی باشد که بر فلاخن گذارند و اندازند و به این معنی به جای نون لام هم بر نظر آمده است . (برهان ) (آنندراج ). در جهانگیری و رشیدی «ملخچ
منجخلغتنامه دهخدامنجخ . [ م ُ ن َ ج ج ِ ] (ع ص ) سرفنده . (منتهی الارب ) (آنندراج ). سرفنده . آنکه سرفه می کند. (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
منهاجلغتنامه دهخدامنهاج . [ م ِ ] (ع اِ) به معنی منهج . (منتهی الارب ). راه روشن . (ترجمان القرآن ). راه گشاده . (آنندراج ). راه راست و گشاده . (غیاث ). راه فراخ . ج ، مناهیج . (
