منشارفرهنگ انتشارات معین(مِ) [ ع . ] (اِ.) 1 - ارّه . 2 - چوب پنجه دار که به وسیلة آن غله را بر باد دهند. 3 - اره ماهی .
منشاردیکشنری عربی به فارسیاره اهن بري , ديد , سخن , لغت يا جمله ضرب المثل , مثال , امثال و حکم , اره , هراسبابي شبيه اره
منشارلغتنامه دهخدامنشار. [ م ِ ] (ع اِ) اره . (دهار). اره . ج ، مناشیر. (مهذب الاسماء). اره . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). اره که بدان چوب را قطع کنند. (غیاث ) (آنندراج ) (از ا
منشاریلغتنامه دهخدامنشاری . [ م ِ ] (ص نسبی ) اره ای شکل و مانند اره و دندانه دار. (ناظم الاطباء). چون اره .اره ای . (یادداشت مرحوم دهخدا). || درخورِاره . اره کردنی . بریدنی . قاب
منشاریلغتنامه دهخدامنشاری . [ م ِ ] (ص نسبی ) اره ای شکل و مانند اره و دندانه دار. (ناظم الاطباء). چون اره .اره ای . (یادداشت مرحوم دهخدا). || درخورِاره . اره کردنی . بریدنی . قاب