مناقبلغتنامه دهخدامناقب . [ م َ ق ِ ] (ع اِ) ج ِ مَنقَبَة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). اوصاف حمیده . (غیاث ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). ج ِ منقبت . خصال نیک . س
مناقب خوانلغتنامه دهخدامناقب خوان . [ م َ ق ِ خوا / خا ] (نف مرکب ) ستایشگر ائمه ٔ شیعه . آنکه محامد ائمه ٔ شیعه برمی شمرد. مقابل فضایل خوان . رجوع به کتاب النقض ص 33 و 78 و تاریخ ادب
مناقب نامهلغتنامه دهخدامناقب نامه . [ م َ ق ِ م َ / م ِ ] (اِ مرکب ) صحایفی مشتمل بر ذکر مناقب کسی . نوشته ای که در آن مناقب و محامد کسی را یاد کنند : چون مناقب نامه ٔ آل نبی دفتر کنن
مناقبتلغتنامه دهخدامناقبت . [ م ُ ق َ / ق ِ ب َ ] (از ع ، اِمص ) هنر و ستودگی و منقبت . (ناظم الاطباء). رجوع به مناقبة شود.
مناقبةلغتنامه دهخدامناقبة.[ م ُ ق َ ب َ ] (ع مص ) کسی را با چیزی ناگاه دیدن . (تاج المصادر بیهقی ). ناگاه دوچار شدن با کسی . (آنندراج ). || نبرد کردن با کسی در مناقب و غلبه یافتن
مناقب خوانلغتنامه دهخدامناقب خوان . [ م َ ق ِ خوا / خا ] (نف مرکب ) ستایشگر ائمه ٔ شیعه . آنکه محامد ائمه ٔ شیعه برمی شمرد. مقابل فضایل خوان . رجوع به کتاب النقض ص 33 و 78 و تاریخ ادب
مناقب نامهلغتنامه دهخدامناقب نامه . [ م َ ق ِ م َ / م ِ ] (اِ مرکب ) صحایفی مشتمل بر ذکر مناقب کسی . نوشته ای که در آن مناقب و محامد کسی را یاد کنند : چون مناقب نامه ٔ آل نبی دفتر کنن
مناقبةلغتنامه دهخدامناقبة.[ م ُ ق َ ب َ ] (ع مص ) کسی را با چیزی ناگاه دیدن . (تاج المصادر بیهقی ). ناگاه دوچار شدن با کسی . (آنندراج ). || نبرد کردن با کسی در مناقب و غلبه یافتن
مناقبتلغتنامه دهخدامناقبت . [ م ُ ق َ / ق ِ ب َ ] (از ع ، اِمص ) هنر و ستودگی و منقبت . (ناظم الاطباء). رجوع به مناقبة شود.
بودردالغتنامه دهخدابودردا. [ دَ ] (اِخ ) نام صحابی است و مناقب او بسیار. (آنندراج ) : از این مشت ریاست جوی رعنا، هیچ نگشایدمسلمانی ز سلمان جوی ، درد دین ز بودردا. سنایی .فروشد آفت