ممنوعلغتنامه دهخداممنوع . [ م َ ] (ع ص ) نعت مفعولی از منع. منعشده . بازداشته شده . نهی شده . (از ناظم الاطباء).بازداشته شده . (آنندراج ). بازداشته . محظور. ناروا.- ممنوع الصرف یا ممنوع التصرف ؛ غیرمنصرف . کلماتی که تنوین و جر نمی گیرند، مانند احمد و عثمان . رجوع به
تهلکلغتنامه دهخداتهلک . [ ت ُ هَُ ل ْ ل ِ ] (ع ص ) باطل و ناچیز. یقال : وقع فی وادی تهلک . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء): وادی تهلک ؛ ممنوعاً، الباطل . (اقرب الموارد).
اهزعلغتنامه دهخدااهزع . [ اَ زَ ] (ع ص ، اِ) پسین تیر که در کیش ماند، ردی باشد یا جید. یا آن بهترین تیرها باشد که جهت شداید و پیکار سخت نگاه دارند، یا ردی تر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). آخر تیر که در جعبه بماند. (مهذب الاسماء نسخه ٔ خطی ). || بمعنی کسی : یقال ما فی الدار اهزع (