مملحلغتنامه دهخدامملح . [ م ُ م َل ْ ل َ ] (ع ص ) نمک زده . (آنندراج ). نمک سود: سمک مملح ؛ ماهی نمک زده . (ناظم الاطباء) : و قد یتخذ من هذا النبات [ من شرش ] قبل ان یخرج شوکه م
مملحهلغتنامه دهخدامملحه . [ م ِ ل َ ح َ ] (ع اِ) صورتی از مملحة. نمکدان : دهد ملیح ز منکوحه ٔ ملیحه ٔ خویش نشان مملحه ٔ خوان شهری و غربا.سوزنی .
مملحةلغتنامه دهخدامملحة. [ م َ ل َ ح َ ] (ع اِ) شورستان و نمکستان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء): ارض مملحة؛ زمینی نمک ور : طلسمی دیگر برابر نمکستان به سی گز زمین از
مملحةلغتنامه دهخدامملحة. [ م ِ ل َ ح َ ] (ع اِ) نمکدان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (دهار) (مهذب الاسماء).
ملحدلغتنامه دهخداملحد. [ م ُ ح َ ] (ع اِ) شکاف در گور. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). شکاف مایلی که در عرض قبر یعنی پهلوی آن باشد. (از اقرب الموارد). || (ص ) گور لحدد
ملحفه(ملافه)گویش اصفهانی تکیه ای: malâfa طاری: melâfa طامه ای: malâfe طرقی: malâfa/ mahlafa کشه ای: melâfa نطنزی: malâfa
مملحهلغتنامه دهخدامملحه . [ م ِ ل َ ح َ ] (ع اِ) صورتی از مملحة. نمکدان : دهد ملیح ز منکوحه ٔ ملیحه ٔ خویش نشان مملحه ٔ خوان شهری و غربا.سوزنی .
مملحةلغتنامه دهخدامملحة. [ م َ ل َ ح َ ] (ع اِ) شورستان و نمکستان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء): ارض مملحة؛ زمینی نمک ور : طلسمی دیگر برابر نمکستان به سی گز زمین از
مملحةلغتنامه دهخدامملحة. [ م ِ ل َ ح َ ] (ع اِ) نمکدان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (دهار) (مهذب الاسماء).
نمک زارلغتنامه دهخدانمک زار. [ ن َ م َ ] (اِ مرکب ) زمین شور که در آن نمک فراوان باشد. (ناظم الاطباء). شورستان . مَمْلَحة. مَلاّحة. نمکسار. (یادداشت مؤلف ). شوره زار. (فرهنگ فارسی
نمکدانلغتنامه دهخدانمکدان . [ ن َ م َ ] (اِ مرکب ) ظرفی که نمک را سوده در آن نگه دارند. (آنندراج ). آوند نمک که در آن نمک ریخته در سر سفره می گذارند. (ناظم الاطباء). مِمْلَحة. (ده
