ممشیلغتنامه دهخداممشی . [ م َ شا ] (ع مص ) رفتار. مشی . سیر کردن . (ناظم الاطباء). رفتن . (یادداشت مرحوم دهخدا). || (اِ) راه . (مهذب الاسماء). مَمضی . (مهذب الاسماء).
ممشیلغتنامه دهخداممشی . [م ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان سوادکوه شهرستان شاهی با 350 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).
ممشاخانهلغتنامه دهخداممشاخانه . [ م َ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) آبدستخانه و جای لازم و فرناک . (ناظم الاطباء). اما در کتب دیگر که در دسترس بود دیده نشد. رجوع به ممشی شود.
