ممرورلغتنامه دهخداممرور. [ م َ ] (ع ص ) آنکه زردی و صفرابر وی غالب باشد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). آنکه بر او صفرا غلبه کرده باشد. آنکه مِرّة (زهره و صفرا) بر وی
ممرورةلغتنامه دهخداممرورة. [ م َ رَ ] (ع ص ) قربة ممرورة؛ مشک پر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از آنندراج ). || ممرور. زردآبی . رجوع به ممرور شود. || ارض ممرور
مروردیکشنری عربی به فارسیگذر , عبور , حق عبور , پاساژ , اجازه عبور , سپري شدن , انقضاء , سفردريا , راهرو , گذرگاه , تصويب , قطعه , نقل قول , عبارت منتخبه از يک کتاب , رويداد , کارکردن م
ممرورةلغتنامه دهخداممرورة. [ م َ رَ ] (ع ص ) قربة ممرورة؛ مشک پر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از آنندراج ). || ممرور. زردآبی . رجوع به ممرور شود. || ارض ممرور
مرةلغتنامه دهخدامرة. [ م ِرْ رَ ] (ع مص ) غلبه کردن خِلطِ «مِرَّة» بر کسی ، و فعل آن بصورت مجهول بکار رود و چنین شخصی را ممرور نامند. (از اقرب الموارد). مَرّ. و رجوع به مر شود.
احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمدبن عبدربه بن حبیب بن حدر بن سالم ، مولی هشام ابن عبدالرحمان بن معاویةبن هشام بن عبدالملک بن مروان قرطبی اندلسی اموی و کنیت او اب
