مملغتنامه دهخدامم . [ م َ ] رمز است مرموز را. || بجای ممنوع نویسند. (از ناظم الاطباء). ممنوع . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
مملغتنامه دهخدامم . [ م ِم ْ م َ ] (ع حرف جر + اسم ) مِن ْ ما، یعنی از چه و برای چه . (ناظم الاطباء).
مم جلالیلغتنامه دهخدامم جلالی . [ م ُ ج َ ] (اِخ ) تیره ای از طایفه ٔ محمود صالح ایل چهارلنگ بختیاری . (از جغرافیای سیاسی کیهان ص 75).
خلیفه همملغتنامه دهخداخلیفه همم . [خ َ ف َ / ف ِ هَِ مَم ْ ] (ص مرکب ) آنکه همت خلیفه دارد. آنکه همت او چون همت خلیفه بلند است : سلطان دل و خلیفه همم خوانمش از آنک سلطان پدر نوشت و خ
