ملمذلغتنامه دهخداملمذ. [ م ِ م َ ] (ع ص ) دروغگوی که آنچه گوید نکند. (منتهی الارب ). دروغگوی . یار دروغگو. (از ناظم الاطباء).
ملوذلغتنامه دهخداملوذ. [ م ِل ْ وَ ] (ع ص ) دروغگوی که آنچه گوید نکند. مِلمَذ. (منتهی الارب ). دروغگوی که آنچه گوید نکند. (ناظم الاطباء). آنکه در دوستی خود صادق نباشد. مَلَذان .