ملعنلغتنامه دهخداملعن . [ م ُ ل َع ْ ع َ ] (ع ص ) آنکه هر کسی براند آن را. (منتهی الارب ) (آنندراج ). کسی که هرکس وی را براند و او را لعنت کند. (ناظم الاطباء). کسی که همه او را
ملاَّنلغتنامه دهخداملاَّن . [ م َ ] (ع ص ) (از «م ل ء») پر. مَلأی ̍ و مَلاَّنة مؤنث و گویند: دلو ملأی و کوز ملآن ماء. ج ، مِلاء. (از منتهی الارب )؛ کوز ملاَّن ماء؛ کوزه ٔ پر از
ملانقطیفرهنگ انتشارات معین(مُ لْ لا نُ قَ) (ص نسب .) کنایه از: 1 - کسی که زیاد به سنت های کهن ادبی پای بند باشد. 2 - کسی که به املای دقیق و تحت اللفظی واژه ها بیشتر توجه می کند تا معنای
ملاَّنةلغتنامه دهخداملاَّنة. [ م َ ن َ ] (ع ص ) مؤنث ملاَّن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). مؤنث ملاَّن یعنی پر. گویند: دلو ملاَّنة. ج ، مِلاء. (ناظم الاطباء). و رجوع به ملاَ
ملاَّنلغتنامه دهخداملاَّن . [ م َ ] (ع ص ) (از «م ل ء») پر. مَلأی ̍ و مَلاَّنة مؤنث و گویند: دلو ملأی و کوز ملآن ماء. ج ، مِلاء. (از منتهی الارب )؛ کوز ملاَّن ماء؛ کوزه ٔ پر از
ملاَّنةلغتنامه دهخداملاَّنة. [ م َ ن َ ] (ع ص ) مؤنث ملاَّن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). مؤنث ملاَّن یعنی پر. گویند: دلو ملاَّنة. ج ، مِلاء. (ناظم الاطباء). و رجوع به ملاَ