مقلةلغتنامه دهخدامقلة. [ م َ ل َ ] (ع اِ) سنگی که بدان آب بخش کنند در سفر چون آب کم گردد. (منتهی الارب ) (آنندراج ). سنگی که در بیابانها چون آب تنگ شود درآوند می اندازند و به قد
مقلةلغتنامه دهخدامقلة. [ م ُ ل َ ] (ع اِ) همه ٔ چشم . (مهذب الاسماء). پیه درون چشم جامع سیاهی و سپیدی چشم است یا آن سیاهی و سفیدی چشم است یا سیاهی چشم . ج ، مُقَل . (منتهی الارب
مغلةلغتنامه دهخدامغلة. [ م َ غ ِ ل َ ] (ع ص ) اشتر که خاک خورد با گیاه تا شکمش درد کند. (مهذب الاسماء):دابة مغلة؛ ستور دردگین شکم از گیاه یا خاک خوردن . (منتهی الارب ) (از ناظم
مغلةلغتنامه دهخدامغلة. [ م َ ل َ ] (ع اِ) درد شکم ستور از علف یا خاک خوردن . || تباهی . || (ص ) میش و بز که سالی دو بار بچه دهد. ج ، مِغال . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اق
مقلهلغتنامه دهخدامقله . [ م ُ ل َ / ل ِ ] (ع اِ) تمام کاسه ٔ چشم با سفیدی و سیاهی . (غیاث ). کره ٔ چشم . (ناظم الاطباء). مقله به اندام بینائی که به شکل کره ٔ نامنظم است اطلاق می
مقلهفلغتنامه دهخدامقلهف . [ م ُ ل َ هَِ ف ف ] (ع ص ) شعر مقلهف ؛ موی بلند پراکنده ٔ ژولیده . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
مقلهلغتنامه دهخدامقله . [ م ُ ل َ / ل ِ ] (ع اِ) تمام کاسه ٔ چشم با سفیدی و سیاهی . (غیاث ). کره ٔ چشم . (ناظم الاطباء). مقله به اندام بینائی که به شکل کره ٔ نامنظم است اطلاق می
