مقدلغتنامه دهخدامقد. [ م َ ق َدد ] (اِخ ) دهی است به اردن که می را به وی نسبت کنند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). قریه ای است در شام و گویند در
مقدلغتنامه دهخدامقد. [ م َ ق َدد ] (ع اِ) راه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد): هو مستقیم المقد. (اقرب الموارد). || زمین هموار. (مهذب الاسماء). جای
مقدلغتنامه دهخدامقد. [ م ِ ق َدد / م ُق ُدد ] (ع اِ) آهن که بدان پوست تراشند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغه ). ابزاری آهنین که بدان پوست تراشند
مغدلغتنامه دهخدامغد. [ م ُ غ ِ د د ] (ع ص ) اشتر طاعون زده . (مهذب الاسماء). شتر طاعون زده . (منتهی الارب ) (آنندراج ). شتر غده برآورده ٔ طاعون زده . (ناظم الاطباء). شتر غده دا
مغدلغتنامه دهخدامغد. [ م َ ] (ع ص ، اِ) نازک . (منتهی الارب ) (آنندراج ). نرم و نازک . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).- اغضه اﷲ بمطر سغد مغد ؛ یعنی تر و تازه دارد خدای تعالی
مغدلغتنامه دهخدامغد. [ م َ ] (ع مص ) پرورانیدن عیش خوش کسی را. (تاج المصادر بیهقی ) (از اقرب الموارد). به ناز و نعمت پروردن عیش کسی را. (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). ||
مغدلغتنامه دهخدامغد. [ م َ ] (اِ) باتنگان . (مهذب الاسماء). بادنجان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). بادنجان است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). در بعضی لغ
مغدلغتنامه دهخدامغد. [ م َ غ َ / م َ ] (ع مص ) فربه و پرگوشت شدن بدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
مقدیلغتنامه دهخدامقدی .[ م َ ق َدْ دی ی ] (ص نسبی ) منسوب به مَقَدّ. || شرابی است که از انگبین سازند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). قسمی شراب از عسل . (یادداشت به خط
مقدیةلغتنامه دهخدامقدیة. [ م َ ق َدْ دی ی َ ] (اِخ ) دهی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). نام قریه ای به شام از عمل اردن و شراب مقدی منسوب بدانجاست . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و ر
مقدیةلغتنامه دهخدامقدیة. [ م َ ق َدْ دی ی َ ] (ع اِ) جامه . (منتهی الارب ) (آنندراج ). نوعی از پارچه و جامه . (ناظم الاطباء). جامه ای از پارچه ٔ معروف در نزد عرب . (از اقرب الموا
