مقتویلغتنامه دهخدامقتوی . [ م َ ت َ وی ی ] (ع ص ، اِ) خدمتکار. (مهذب الاسماء). خادم . ج ، مقتوون و مقاتوة و مقاتیة. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به
مقتوینلغتنامه دهخدامقتوین . [ م َ ت َ / م َ ت َ وَ ] (ع ص ، اِ) خادم که بر نان خدمت کند و به فارسی نان جامه نامندش .واحد و جمع و مذکر و مؤنث در آن یکسان است و گویندرجل مقتوین و ه
مقتوینلغتنامه دهخدامقتوین . [ م َ ت َ / م َ ت َ وَ ] (ع ص ، اِ) خادم که بر نان خدمت کند و به فارسی نان جامه نامندش .واحد و جمع و مذکر و مؤنث در آن یکسان است و گویندرجل مقتوین و ه
مقاتوةلغتنامه دهخدامقاتوة. [ م َ ت ِ وَ ] (ع اِ) ج ِ مَقتَوی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). رجوع به مقتوی شود.
مقاتیةلغتنامه دهخدامقاتیة. [ م َ ی َ ] (ع اِ) ج ِ مقتوی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). رجوع به مقتوی شود.
مقتوونلغتنامه دهخدامقتوون . [ م َ ت َ ] (ع اِ) ج ِ مُقتَوی ّ. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). خدمتگزاران و گویند کسانی که در مقابل غذا مردم را خدمت کنند و این کلمه اغلب بر خادمان م
مقتیلغتنامه دهخدامقتی . [ م َ تا ] (ع ص ، اِ) مقتوین . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به سه ماده ٔ قبل شود.
