مفضاللغتنامه دهخدامفضال . [ م ِ ] (ع ص ) مرد بسیار فضل و جود. (منتهی الارب ) (آنندراج ). مردبسیارفضل . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). صاحب فضل بسیار. (یادداشت به خط مرحوم دهخد
مفضالةلغتنامه دهخدامفضالة. [ م ِ ل َ ] (ع ص ) مؤنث مفضال . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). رجوع به مفضال شود.
مفضلدیکشنری عربی به فارسیمطلوب , برگزيده , مخصوص , سوگلي , محبوب , مرجح , داراي رجحان , قابل ترجيح , برتر
مفاضللغتنامه دهخدامفاضل . [ م َ ض ِ ] (ع اِ) ج ِ مِفضَل .(ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). رجوع به مفضل شود.
مفاضلةلغتنامه دهخدامفاضلة. [ م ُ ض َ ل َ ] (ع مص ) با یکدیگر نبرد کردن به فضل . (تاج المصادر بیهقی ) (دهار). تفاخر کردن در فضل . (از اقرب الموارد). فِضال . (منتهی الارب ) (ناظم ال
مفالتةلغتنامه دهخدامفالتة. [ م ُ ل َ ت َ ] (ع مص ) ناگهان گرفتن کسی را. فِلات . (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || مصادف شدن با کسی . (از اقرب الموارد).
مفضالةلغتنامه دهخدامفضالة. [ م ِ ل َ ] (ع ص ) مؤنث مفضال . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). رجوع به مفضال شود.
اسماعیللغتنامه دهخدااسماعیل . [ اِ ] (اِخ ) ابن عبدالرحمن بن احمدبن اسماعیل بن ابراهیم بن عامربن عابد مکنی به ابوعثمان صابونی . متوفی در سوم محرم سال 449 هَ . ق . عبدالغافر گوید: ا
حامدلغتنامه دهخداحامد. [ م ِ ] (اِخ ) ابن عباس . بعد از عزل ابن فرات در جمادی الاخرای ست و ثلاثمائة [ 306 هَ . ق . ] بر مسند وزارت مقتدر باﷲ عباسی نشست و در سنه ٔ 309 حسین بن من
صاحب فخلغتنامه دهخداصاحب فخ . [ ح ِ ب ِ ف َخ خ ] (اِخ ) حسین بن علی بن حسن بن حسن بن علی بن ابی طالب . درتجارب السلف آرد که حسین از بزرگان بنی هاشم بود و ازتحمل جور و حیف ملول شد،
ابوسلمهلغتنامه دهخداابوسلمه . [اَ س َ ل َ م َ ] (اِخ ) حفص بن سلیمان الخلال الهمدانی مولی السبیع یا بنی الحرث بن کعب از مردم ایران وزیر ابوالعباس سفّاح اول خلفاء عباسی و بعضی نام ا
