مفزعةلغتنامه دهخدامفزعة. [ م َ زَ ع َ ] (ع اِ) پناه جای . مفزع . (منتهی الارب ) (آنندراج ). ملجاء. پناه جای . مذکر و مؤنث و واحد و تثنیه و جمع درآن یکسان است . (از ناظم الاطباء)
مفزعةلغتنامه دهخدامفزعة. [ م ُ زِ ع َ ] (ع ص ) تأنیث مفزع . ترساننده . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به مفزع شود.- احلام مفزعة ؛ خوابهای هراسناک . (یادداشت به خط مرحوم دهخ
مفرشةلغتنامه دهخدامفرشة. [ م ِ رَ ش َ ] (ع اِ) شادگونه مانندی است خردتر از مِفرَش که بر رحل گسترند و بر آن نشینند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). ج ، مفارش . (اقرب
مفرشةلغتنامه دهخدامفرشة. [ م ُ ف َرْ رِ ش َ ] (ع اِ) شکستگی سر که استخوان را بشکافد و بنشکند. (السامی ). شکستگی سرکه استخوان کفته باشد بی آنکه ریزه گردد. (منتهی الارب ) (آنندراج
مغزلغتنامه دهخدامغز. [ م َ ] (اِ) ماده ٔ عصبی که در جوف کله ٔ سرواقع شده و آن را پر کرده . (ناظم الاطباء). مخ . دماغ . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). دماغ . و با لفظ کافتن و خراش
شه پرورلغتنامه دهخداشه پرور. [ ش َه ْ پ َرْ وَ ] (ن مف مرکب ) مخفف شاه پرورده . پرورده ٔ شاه . || (نف مرکب ) شاه پرور. پرورنده ٔ شاه . آنکه شاه را پروراند : حرز امم حبر انام احمشاد
شوریده مغزلغتنامه دهخداشوریده مغز. [ دَ / دِ م َ ] (ص مرکب ) مجنون . دیوانه . شوریده عقل . آشفته : شناسنده گر نیست شوریده مغزنبهره شناسد ز دینار نغز. نظامی .جهاندار در کار آن پای لغزا
شه نشانلغتنامه دهخداشه نشان . [ ش َه ْ ن ِ ] (نف مرکب ) شاه نشان . نشاننده ٔ شاه . سلطان عظیم الشأن . دست نشانده کننده ٔ شاه و سلطان . سلطان بزرگ که کسی را به شاهی و سلطنت ناحیه ا
خداگیرلغتنامه دهخداخداگیر. [ خ ُ ] (ن مف مرکب ) کنایه از کسی که ببلای آسمانی وآفت ناگهانی گرفتار شود. (از آنندراج ) : چو گیرد عدو را شه از حق گزین خداگیر معنی ندارد جزاین . ملاطغر