مغارهلغتنامه دهخدامغاره . [ م َ رَ ] (ع اِ) غاری که در کوه باشد. (غیاث ). غار. (ناظم الاطباء). مغارة. کهف . غار. مغار. ج ، مغاور. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا): در مغاره ٔ دزدان به
مغارةلغتنامه دهخدامغارة. [ م َ رَ / م ُ رَ ] (ع اِ) سوراخ در کوه . (مهذب الاسماء). غار. مغار. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به ماده ٔ قبل و مغار و غار ش
مغارةلغتنامه دهخدامغارة. [ م ُ غارْ رَ ] (ع مص ) کم شدن شیر شتر. (تاج المصادر بیهقی ). کم گردیدن شیر ناقه . غرار.(منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ||
مغارةالجوعلغتنامه دهخدامغارةالجوع . [ م َ رَ تُل ْ ] (اِخ ) مغاره ای در کوه قاسیون بر ظاهر دمشق . حمداﷲ مستوفی آرد: بر آن کوه مقابر انبیا و اکابر و کهوف متبرکه بسیار است از جمله مغاره
مغارةلغتنامه دهخدامغارة. [ م َ رَ / م ُ رَ ] (ع اِ) سوراخ در کوه . (مهذب الاسماء). غار. مغار. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به ماده ٔ قبل و مغار و غار ش
مغارةلغتنامه دهخدامغارة. [ م ُ غارْ رَ ] (ع مص ) کم شدن شیر شتر. (تاج المصادر بیهقی ). کم گردیدن شیر ناقه . غرار.(منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ||
مغارةالجوعلغتنامه دهخدامغارةالجوع . [ م َ رَ تُل ْ ] (اِخ ) مغاره ای در کوه قاسیون بر ظاهر دمشق . حمداﷲ مستوفی آرد: بر آن کوه مقابر انبیا و اکابر و کهوف متبرکه بسیار است از جمله مغاره
فارانفرهنگ نام‌ها(تلفظ: fārān) (عبری) موضع مغاره‌ها [جای غارها] ؛ بیابانی که بنی‌اسرائیل در آنجا گردش کردند ؛ کوهی است در شمال شرقی دشت فاران که آن را کوهِ مضرعه گویند.
