معروفیتلغتنامه دهخدامعروفیت . [ م َ فی ی َ ] (ع مص جعلی ، اِمص ) معروف بودن . شهرت . اشتهار. (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
معروفی بلخیلغتنامه دهخدامعروفی بلخی . [ م َ ی ِ ب َ ] (اِخ ) رجوع به ابوعبداﷲ محمدبن حسن معروفی بلخی شود.
معروفیهلغتنامه دهخدامعروفیه . [ م َ فی ی َ / ی ِ ] (اِخ ) سلسله ای از عرفای صوفیه که سند طریقتی خود را به معروف کرخی می رسانند. و رجوع به معروف کرخی و ریحانة الادب چ 2 ج 5 ص 46 شود
روشناسیلغتنامه دهخداروشناسی . [ ش ِ ] (حامص مرکب ) حالت و چگونگی روشناس . معروفیت و شهرت . اشتهار. سرشناسی . رجوع به روشناس شود.