معجزه

mo'jeze

معنی

امر خارق‌العاده از سوی پیامبران که دیگران از انجام مانند آن عاجز باشند.

مترادف

۱. اعجاز، معجز
۲. کرامت
۳. استدراج

برابر پارسی

شگفتی، ورچ، فرجود

جست‌وجوی دقیق

معجزه

لغت‌نامه دهخدا

معجزه . [ م ُ ج ِ زَ / زِ ] (از ع ، اِ) چون خرق عادتی از نبی صادر شود که خلق از آوردن مثل آن عاجز آید آن را معجزه گویند و چون از ولی خرق عادتی پیدا گردد آن را کرامت خوانند و چون خرق عادتی از کافر به ظهور آید آن را استدراج گویند. (آنندراج ) (غ

معجزه

فرهنگ فارسی عمید

امر خارق‌العاده از سوی پیامبران که دیگران از انجام مانند آن عاجز باشند.

معجزه

دیکشنری فارسی به عربی

معجزة

معجزه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

freak, miracle, wonder

معجزه

فرهنگ فارسی معین

(مُ جِ زِ) [ ع . معجزة ] (اِ.) امر خارق العاده مخصوص پیامبران که دیگران توانا به انجام آن نباشند. ج . معجزات .

جست‌وجوی هم‌آوا

معجزة

لغت‌نامه دهخدا

معجزة. [ م َ ج َ زَ / م َ ج ِ زَ ] (ع مص ) رجوع به معجز [ م َ ج َ / م َ ج ِ ] شود. || (اِ) جایی که در آن از کسب عاجز باشند و منه الحدیث : ولاتلبثوا بدار معجزة؛ یعنی در جایی که از کسب عاجز باشید اقامت نکنید. (

معجزة

لغت‌نامه دهخدا

معجزة. [ م ِ ج َ زَ ] (ع اِ) کمربند بدان جهت که متصل کمر صاحب خود باشد. (منتهی الارب ). کمربند و منطقه . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

معجزة

لغت‌نامه دهخدا

معجزة. [ م ُ ج ِ زَ ] (ع اِ) آنچه نبی عاجز کند بدان خصم را وقت غلبه جستن در دعوی . ج ، معجزات . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). امر خارق العاده ای که مردم را از آوردن نظیر آن عاجز می کند و عادةً مقرون به دعوی نبوت است و در این کلمه هاء برای مبالغه باشد. (از اقرب الموارد). و