معاندهلغتنامه دهخدامعانده . [ م ُ ن َ دَ / ن ِ دِ ] (از ع ، اِمص ) ستیهیدن با کسی . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به معاندة و معاندت شود.
معاندةلغتنامه دهخدامعاندة. [ م ُ ن َ دَ ] (ع مص ) با کسی بستیهیدن . عناد. (المصادر زوزنی ). ستیهیدن و معارضه کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). معارضه کردن به خلا
ماندهگویش اصفهانی تکیه ای: munda طاری: munda / kahna طامه ای: munda / kohna طرقی: manda کشه ای: munda نطنزی: munda
معاندةلغتنامه دهخدامعاندة. [ م ُ ن َ دَ ] (ع مص ) با کسی بستیهیدن . عناد. (المصادر زوزنی ). ستیهیدن و معارضه کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). معارضه کردن به خلا
معاندتفرهنگ مترادف و متضاد۱. دشمنی، ستیز، ستیزهجویی، عناد، گردنکشی، مخالفت، معانده ۲. ستیزیدن، عنادورزیدن، ستیزهجویی کردن
بستیهیدنلغتنامه دهخدابستیهیدن . [ ب ِ دَ ] (مص ) با کسی بستیهیدن . (زوزنی ). معانده . (زوزنی ). رجوع به ستیهیدن و ستهیدن شود.
عنادلغتنامه دهخداعناد. [ ع ِ ] (ع مص ) از همدیگر جدا گردیدن و کرانه گزیدن . (منتهی الارب ). جدا شدن از کسی و با خلاف و عصیان با وی معارضه کردن . (از اقرب الموارد). || مکافات کرد
