مظلوم کشلغتنامه دهخدامظلوم کش . [ م َ ک ُ ] (نف مرکب ) ستمگر غداری که بر ضعیف و ستم رسیده و ناتوان تعدی کند واو را کشد. که ستم دیده و مظلوم را کشد : از کمین سگشان سوی داود جست حامی
زبونکشلغتنامه دهخدازبونکش . [ زَ ک ُ ] (نف مرکب ) زیردست آزار. عاجزآزار. (ناظم الاطباء). مظلوم کش . پایمال کننده ٔ حق مظلوم : گرچه در داوری زبونکش نیست از حسابش کسی فرامش نیست . ن