مطایبه آمیزفرهنگ فارسی طیفیمقوله: احساسات فردی آمیز، ظریف [کلام]، خنده‌آور، فکاهی، سرگرم کننده مسخره، خندهدار، تمسخر‌آمیز دقیق، باریک، نرم، طنز، خوش، موجز، نغز، غامض
مطایبهلغتنامه دهخدامطایبه . [ م ُ ی َ ب َ / ی ِ ب ِ ] (از ع ، اِمص ) شوخی و مزاح و خوش طبعی و خوش منشی . (ناظم الاطباء). خوش منشی . ج ، مطایبات . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : در
مطایبةلغتنامه دهخدامطایبة. [ م ُ ی َ ب َ ] (ع مص ) خوش منشی کردن با هم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). با کسی خوش طبعی کردن . (المصادر زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). با کسی خوش من
تالمان درئولغتنامه دهخداتالمان درئو. [ ل ِ دِ رِ ءُ ] (اِخ ) ژدئون (1619- 1692 م .).تاریخ نویس فرانسوی است که در «روشل » متولد شد. وی نویسنده ٔ قصه های مطایبه آمیز است . مردی بدنهاد و
حافظ شربتیلغتنامه دهخداحافظ شربتی . [ ف ِ ظِ ش َ ب َ ] (اِخ ) پدر شیخ کمال تربتی شاعر معاصر میر ابوسعید است . میر علی شیر نوائی گوید: شیخ کمال به مکه شد و از مکه بازآمد و در تربت فوت
ساروخواجهلغتنامه دهخداساروخواجه . [ خوا / خا ج ِ ](اِخ ) شهرت خواجه محمدرضا، ملقب به فدوی ، از ندیمان شاه عباس بزرگ و از شاعران قرن یازدهم هجری و مولدش موضع جوین از اعمال قزوین است .
مزاحلغتنامه دهخدامزاح . [ م ِ /م َ /م ُ ] (ع مص ) با هم خوش طبعی کردن . (غیاث ) (آنندراج ). خوشمزگی . فکاهت . لودگی . چکگی . مفاکهة. مفاکهت . طیبت . مطایبه . مَزح . ممازحت . مما