لغتنامه دهخدا
مطموره . [ م َ رَ ] (ع ص ) پنهان کرده شده . (غیاث ) (آنندراج ). || (اِ) کنایه از نهانخانه و ته خانه . (غیاث ) (آنندراج ). جائی که بکنند و آب و نان در آن پنهان کنند. (مهذب الاسماء). نهانخانه ٔ زیرزمین که در وی طعام نهند یا عام است . (منتهی الارب ). نهانخانه که در وی طعام نهند.