مزمزهلغتنامه دهخدامزمزه . [ م َ م َ زَ / زِ ] (اِمص مرکب ) (در تداول عامه ) چشش . مخفف مزه مزه .- مزمزه کردن ؛ مخفف مزه مزه کردن . چشیدن غذا و جز آن .
مضمضةلغتنامه دهخدامضمضة. [ م َ م َ ض َ ] (ع مص ) آب در دهان جنبانیدن . شستن دهان را به آب . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). جنبانیدن آب در جمله ٔ دهان . (تاج المصادر بیهقی ). آ
محمضةلغتنامه دهخدامحمضة. [ م ُ م ِ ض َ ] (ع ص ) نعت فاعلی مؤنث از احماض : ارض محمضة؛ زمین حمض ناک . (منتهی الارب ). کثیرالحمض . (مهذب الاسماء).
مضاضةلغتنامه دهخدامضاضة. [ م َ ض َ ] (ع مص ) رنجیدن و سوختن از مصیبت . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). و رجوع به مَضَض و مضیض شود.
مضمضةلغتنامه دهخدامضمضة. [ م َ م َ ض َ ] (ع مص ) آب در دهان جنبانیدن . شستن دهان را به آب . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). جنبانیدن آب در جمله ٔ دهان . (تاج المصادر بیهقی ). آ
مضوضلغتنامه دهخدامضوض . [ م َ ] (ع اِ) داروها که بیمار آن را مضمضه کند. ج ، مضوضات . (از بحرالجواهر ص 346).
مضماضلغتنامه دهخدامضماض . [ م ِ / م َ ] (ع مص ) مضمضة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (محیطالمحیط). گردانیدگی آب در دهان . (منتهی الارب ). آب در دهان جنبانیدن و شستن دهان را به آب
زوفیلغتنامه دهخدازوفی . [ فا] (ع اِ) گیاهی است که در کوههای قدس خیزد و این رازوفای یابس گویند. طبیخ آن با سکنجبین مسهل خلط غلیظ و مضمضه ٔ آن که در سرکه پخته باشند جهت درد دندان
غرارهلغتنامه دهخداغراره . [ غ َ رَ / رِ ] (اِ) آب در دهن کردن و جنبانیدن برای پاک شدن دهن ، و آن را به عربی مضمضه گویند. (برهان قاطع) (جهانگیری ) (انجمن آرا) . به هندی کلی گویند.