مضاف الیهلغتنامه دهخدامضاف الیه . [ م ُ فُن ْ اِ ل َی ْه ْ ] (ع ص مرکب ، اِ مرکب ) (اصطلاح نحو) رجوع به مضاف شود.
مضافاًلغتنامه دهخدامضافاً. [ م ُ فَن ْ ] (ع ق ) بعلاوه . علاوه .- مضافاً به این که ؛ علاوه بر این . به اضافه : از کشف استار بسیاری از آن عاجز و در حل مشکلات و درک معانی فلسفی آن
مضافاتلغتنامه دهخدامضافات . [ م ُ ] (ع اِ) متعلقات و منسوبات . (غیاث ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || بلاد و نواحی که به شهری وابسته باشند در شمار مضافات آن شهر محسوب گردند : چون ا
کعانلغتنامه دهخداکعان . [ ک ِ ] (ع اِ) مضاف الیه ذوکعان است که یکی از پادشاهان معروف یمن می باشد. (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء).
مضافلغتنامه دهخدامضاف . [ م ُ ] (ع ص ، اِ) (از «ض ی ف ») منسوب . (غیاث ) (آنندراج ). بازخوانده به دیگری . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). نسبت داده شده : گویم ک
اللغتنامه دهخداال . [ اَ] (ع اِ موصول ) اسم موصول بود به معنی الذی و دیگر موصولات ، و آن بر اسم فاعل و مفعول درآید به شرط آنکه معنی عهد ندهد چون جائنی الضارب فاکرمت الضارب و ا
ذودملغتنامه دهخداذودم . [ دَ ] (اِخ ) موضعی است . و در معجم البلدان ذیل «دم » آرد، مضاف ُ الیه ذو در شعر کثیر : اقول و قد جاوزن اعلام ذی دم و ذی و جمعی او دو نهن الدوانک .