مصفرلغتنامه دهخدامصفر. [ م ُ ف ِ ] (ع ص ) تهیدست و محتاج . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
مصفرلغتنامه دهخدامصفر. [ م ُ ف َرر ] (ع ص ) زرد. (ناظم الاطباء). زردشده . (یادداشت مؤلف ). || ارض مصفرة؛ زمینی که نبات او خرد بود. (مهذب الاسماء).
مصفرلغتنامه دهخدامصفر. [ م ُ ص َف ْ ف ِ ] (ع ص ) بسیار تیزدهنده ، گویند: فلان مصفر استه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).- مصفرالاست ؛ لقبی است ابوجهل را.
مثفرلغتنامه دهخدامثفر. [ م ِ ف َ ] (ع ص ) مرد مأبون . (ناظم الاطباء). مثفار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ذیل اقرب الموارد). و رجوع به مثفار شود.
مثفرلغتنامه دهخدامثفر. [ م ُ ث َف ْ ف ِ ] (ع ص ) از پس راننده . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به تثفیر شود.
مثفرلغتنامه دهخدامثفر. [ م ُ ف ِ ] (ع ص ) آنکه پاردم سازد یا پاردم بندد. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). کسی که پاردم می سازد و یا پاردم می نهد ستور را. (ناظم ال
مسفرلغتنامه دهخدامسفر. [م َ ف َ ] (ع اِ) آنچه پیدا و نمایان باشد از وجه و روی . ج ، مَسافر. (از ناظم الاطباء). ما أحسن َ مسفَر وجهه و مسافر وجَهه ِ و وجوهِهم . (از اقرب الموارد
مسفرلغتنامه دهخدامسفر. [ م ِ ف َ ] (ع ص ) کثیرالاسفار و بسیارسفر از مردم و جز آن . || توانا و قوی بر سفر. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
مصفرةلغتنامه دهخدامصفرة. [ م ُ ص َف ْ ف ِ رَ ] (ع اِ) گروهی که علامت و نشان آنها زردی است . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
مصفرةلغتنامه دهخدامصفرة. [ م ُ ص َف ْ ف ِ رَ ] (ع اِ) گروهی که علامت و نشان آنها زردی است . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
