مشوکلغتنامه دهخدامشوک . [ م َ ] (ع ص ) علت سرخی زده و بیماری شری . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از محیطالمحیط). گرفتاری بیماری شوکة یا شری . (ناظم الاطباء).
مشوکلغتنامه دهخدامشوک . [ م ُش ْ وِ ] (ع ص ) خاردار . (یادداشت مؤلف ). خاردار و بسیارخار. یقال : نبات مشوک و شجرة مشوکة و مکان مشوک ؛ ای کثیرالشوک فیه السحاء و القتاد و الهراس
مشوکةلغتنامه دهخدامشوکة. [ م ُش ْ وِ ک َ ] (ع ص ) مشوک . بسیارخار. (ناظم الاطباء): شجرة مشوکة؛ درخت بسیارخار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (مهذب الاسماء). || ارض مشوک
خشخاش مشوکلغتنامه دهخداخشخاش مشوک . [ خ َ ش ِ م ُ ش َوْوَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نعمان بری . ارغامونی . مامیثای سرخ . اشیاف مامیثا. رجوع به ارغامونی شود.
مشوکةلغتنامه دهخدامشوکة. [ م ُش ْ وِ ک َ ] (ع ص ) مشوک . بسیارخار. (ناظم الاطباء): شجرة مشوکة؛ درخت بسیارخار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (مهذب الاسماء). || ارض مشوک
خشخاش مشوکلغتنامه دهخداخشخاش مشوک . [ خ َ ش ِ م ُ ش َوْوَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نعمان بری . ارغامونی . مامیثای سرخ . اشیاف مامیثا. رجوع به ارغامونی شود.
خاردارلغتنامه دهخداخاردار. (نف مرکب ) خارآور. صاحب خار. خارور. شائک . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). مُشَوَّک . (منتهی الارب ) (المنجد) (اقرب الموارد). شائکة. (منتهی الارب ). خارن
ارغامونیلغتنامه دهخداارغامونی . [ اَ ] (معرب ، اِ) بیونانی قسمی از مامیثاست . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). بلغت یونانی نباتی است که بصورت مانند خشخاش صحرائی وبرنگ نزدیک شقایق نعمان باشد و