مداعسلغتنامه دهخدامداعس . [ م َ ع ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ مدعس . (اقرب الموارد). رجوع به مدعس شود. || ج ِ مدعاس . (منتهی الارب ). رجوع به مدعاس شود.
مداعسةلغتنامه دهخدامداعسة. [ م ُ ع َ س َ ] (ع مص ) نیزه زدن با هم . (منتهی الارب ). با کسی نیزه زدن . (زوزنی ) (از اقرب الموارد).
مدعسلغتنامه دهخدامدعس . [ م َ ع َ ] (ع اِ) مطمع. (متن اللغة) (اقرب الموارد). امیدگاه . (منتهی الارب ). محل طمع. (ناظم الاطباء). || (اِمص ) جماع . (منتهی الارب ) (متن اللغة).
مدعسلغتنامه دهخدامدعس . [ م ِ ع َ ] (ع ص ) نیزه که بدان زنند. (منتهی الارب ). رمح که با آن طعنه فرودآرند. (از اقرب الموارد) (از متن اللغة). یا نیزه ٔ سختی که تا نشود و نخمد، وهو
مدعسلغتنامه دهخدامدعس . [ م ُ دَع ْ ع ِ ] (ع ص ) آنکه نیزه می زند. (ناظم الاطباء). نیزه درزننده . (آنندراج ): دعّسه بالرمح ؛ دعسه ؛ طعنه ؛ شدد للکثرة. (از متن اللغة).
مداعسلغتنامه دهخدامداعس . [ م َ ع ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ مدعس . (اقرب الموارد). رجوع به مدعس شود. || ج ِ مدعاس . (منتهی الارب ). رجوع به مدعاس شود.
مداعسةلغتنامه دهخدامداعسة. [ م ُ ع َ س َ ] (ع مص ) نیزه زدن با هم . (منتهی الارب ). با کسی نیزه زدن . (زوزنی ) (از اقرب الموارد).
مدعسلغتنامه دهخدامدعس . [ م َ ع َ ] (ع اِ) مطمع. (متن اللغة) (اقرب الموارد). امیدگاه . (منتهی الارب ). محل طمع. (ناظم الاطباء). || (اِمص ) جماع . (منتهی الارب ) (متن اللغة).
مدعسلغتنامه دهخدامدعس . [ م ِ ع َ ] (ع ص ) نیزه که بدان زنند. (منتهی الارب ). رمح که با آن طعنه فرودآرند. (از اقرب الموارد) (از متن اللغة). یا نیزه ٔ سختی که تا نشود و نخمد، وهو
مدعسلغتنامه دهخدامدعس . [ م ُ دَع ْ ع ِ ] (ع ص ) آنکه نیزه می زند. (ناظم الاطباء). نیزه درزننده . (آنندراج ): دعّسه بالرمح ؛ دعسه ؛ طعنه ؛ شدد للکثرة. (از متن اللغة).
