مسیحالغتنامه دهخدامسیحا. [ م َ ] (اِخ ) نام حضرت عیسی (ع ). (ناظم الاطباء). لقب حضرت عیسی (ع ). (آنندراج ). المسیح . مسیح . صاحب غیاث آرد: در قرآن مجید لفظ مسیح واقع است ، پس زیا
مسیحافرهنگ نام‌ها(تلفظ: masihā) (= مسیح) ، ← مسیح . به علاوه در قرآن مجید کلمه ' مسیح ' آمده و الحاق حرف ' ا ' در پایان کلمه مسیح از تصرف فارسی زبانان است که بعضی گویند آن (الف)
مسیحا نفسفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهآنکه نفسی مانند نفس عیسی دارد و می‌تواند مرده را زنده کند؛ مسیح‌نفس؛ مسیحادم؛ مسیحدم: ◻︎ مژده ای دل که مسیحانفسی می‌آید / که ز انفاس خوشش بوی کسی می‌آید (حافظ
مسیحائیلغتنامه دهخدامسیحائی . [ م َ ] (ص نسبی ) منسوب به مسیحا. منسوب به حضرت عیسی (ع ). مسیحی . و رجوع به مسیحی شود.
مسیحای شیرازیلغتنامه دهخدامسیحای شیرازی . [ م َ ی ِ ] (اِخ ) ولد ملا نویدی شیرازی . از شعرای دوره ٔ صفویه و متخلص به ناطق . این شعر از اوست :قدم کمان شده و از تنم توان رفته عصا بود به کف
مسیحادمفرهنگ انتشارات معین(مَ. دَ) [ ع - فا. ] (ص مر.) کسی که نفسش مانند حضرت عیسی مرده را زنده می کند.
مسیحائیلغتنامه دهخدامسیحائی . [ م َ ] (ص نسبی ) منسوب به مسیحا. منسوب به حضرت عیسی (ع ). مسیحی . و رجوع به مسیحی شود.
