مسندنشینلغتنامه دهخدامسندنشین . [ م َ ن َ ن ِ ] (نف مرکب ) کسی که بر تخت می نشیند. (ناظم الاطباء). پادشاه و فرمانروا. (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
مسندنشینیلغتنامه دهخدامسندنشینی . [ م َ ن َ ن ِ ] (حامص مرکب ) جلوس بر تخت . (ناظم الاطباء). کیفیت و چگونگی نشستن بر تخت .
مردنشینلغتنامه دهخدامردنشین . [ م َ ن ِ ] (اِ مرکب ) دو برآمدگی دو سوی نشیمنگاه مستراح . (یادداشت مرحوم دهخدا).
مسندنشینیلغتنامه دهخدامسندنشینی . [ م َ ن َ ن ِ ] (حامص مرکب ) جلوس بر تخت . (ناظم الاطباء). کیفیت و چگونگی نشستن بر تخت .
چاربالش نشینلغتنامه دهخداچاربالش نشین . [ ل ِ ن ِ ] (نف مرکب ) مسندنشین . تخت نشین . کسی که بر مسند یا تخت نشیند یا تکیه زند : چاربالش نشین عزلت راپنج نوبت زن دو عالم دان .خاقانی .
بهشت نشینلغتنامه دهخدابهشت نشین . [ ب ِ هَِ ن ِ ] (نف مرکب ) از عالم صحرانشین و مسندنشین . (آنندراج ). اهل بهشت . || مبارک و خجسته و مسعود و بختیار. (ناظم الاطباء).
کرسی نشینلغتنامه دهخداکرسی نشین . [ ک ُ ن ِ ] (نف مرکب ) تخت نشین . مسندنشین . (ناظم الاطباء).- کرسی نشین کردن حرف ؛ به کرسی یا بر کرسی نشانیدن و نشستن حرف و جز آن کنایه است از برآم
