مسعودی مروزیلغتنامه دهخدامسعودی مروزی . [ م َ ی ِ م َ وَ ] (اِخ ) یکی از شاعران اواخر قرن سوم و اوایل قرن چهارم هجری که اطلاعات ناقصی از احوال او در دست است . او نخستین کسی است که شروع
مسعودیلغتنامه دهخدامسعودی . [ م َ ] (حامص ) مسعود بودن . نیک بختی . سعادتمندی . میمنت . (ناظم الاطباء). و رجوع به مسعود شود.
مسعودیلغتنامه دهخدامسعودی . [ م َ ] (اِخ ) شهرت محمدبن عبدالرحمان بن محمدبن مسعود خراسانی مَروَروذی پنجدهی ، ملقب به تاج الدین . فقیه و ادیب قرن ششم هجری و نسبت او به جدش مسعود اس
مسعودیلغتنامه دهخدامسعودی . [ م َ ] (اِخ ) شهرت محمدبن مسعودبن محمد مسعودی غزنوی . رجوع به مسعودی غزنوی شود.
مسعودیلغتنامه دهخدامسعودی . [ م َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان عربخانه بخش شوسف شهرستان بیرجند، واقع در 42هزارگزی شمال باختری شوسف و 5هزارگزی شمال شرقی هشتوکان . آب آن از قنات و راه
مسعودیلغتنامه دهخدامسعودی . [ م َ ] (اِخ ) شهرت علی بن حسین بن علی ، مکنی به ابوالحسن . از اولاد عبداﷲبن مسعود، مورخ ورحاله ٔ قرن چهارم هجری و از اهالی بغداد بود که در مصر اقامت گ
بختیاریلغتنامه دهخدابختیاری . [ ب َ ] (اِخ ) اهوازی .از شعرای قدیم فارسی زبان بود. مرحوم نفیسی گوید: شعرای پیش از رودکی و حتی معاصرین او را اغلب بنام اصلی خویش خوانده اند چون شهید
فردوسیلغتنامه دهخدافردوسی . [ ف ِ دَ / دُو ] (اِخ ) حکیم ابوالقاسم فردوسی طوسی ، بزرگترین حماسه سرای تاریخ ایران و یکی از برجسته ترین شاعران جهان شمرده میشود. در تذکره ها و تواریخ
ابوعبدالغتنامه دهخداابوعبدا. [ اَ ع َ دِل ْ لاه ] (اِخ ) محمدبن احمد مروزی مسعودی . رجوع به مسعودی ... شود.
احمدلغتنامه دهخدااحمد. [اَ م َ ] (اِخ ) ابن عبداﷲ مروزی البغدادی ملقب به حبش حاسب . عالمی ریاضی که در بغداد بایام مأمون و معتصم و بعد از آنان میزیسته و از این رو در سالهای 198ه
اسماعیللغتنامه دهخدااسماعیل . [ اِ ] (اِخ ) ابن الحسین بن محمدبن الحسین بن احمدبن محمدبن عزیزبن الحسین بن ابی جعفر محمد الاطروش بن علی بن الحسین بن علی بن محمد الدیباج بن جعفر الصا