مسعودسعدلغتنامه دهخدامسعودسعد. [ م َ دِ س َ ] (اِخ ) مسعودبن سعدبن سلمان . شاعر توانای زبان فارسی در قرن پنجم و ششم هجری . خانواده ٔ او از همدان و مولد و منشاء وی چنانکه غلامعلی آزا
مسعودسیرتلغتنامه دهخدامسعودسیرت . [ م َ رَ ] (ص مرکب ) با سیرتی مسعود.نیکوروش . عادل : پادشاهی بوده است در نواحی کابل ، مسعودسیرت محمودسریرت . (سندبادنامه ص 250).
ناخشنودفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهناراضی: ◻︎ آن‌که بسیار یافت ناخشنود / وآن‌که اندک ربود ناخرسند (مسعودسعد: ۴۸۴).
ادودهلغتنامه دهخداادوده . [ اَ دَه ْ ] ( ) این کلمه در بیت مسعودسعد آمده است : یکی بودم و داند ایزد همی که بر من موکل کم از ده نبودبگوش اندرم جز کس و بس نشدبلفظ اندرم جز ادوده نب
چفچهلغتنامه دهخداچفچه . [ چ َ چ َ /چ ِ ] (اِ) در دیوان مسعودسعد (چ مرحوم یاسمی ص 177)در چیستان ِ «ظاهراً چنگ » این بیت آمده : پشتش چو چفچه چفچه و آن چفچه ها همه در بسته همچو پهل
دهکلغتنامه دهخدادهک . [ دِ هََ] (اِخ ) قلعه ای که مسعودسعد سالی چند بدانجا زندانی بود که با حبس قلعه ٔ سو هفت سال می شود : هفت سالم بسود سو و دهک پس از آنم سه سال قلعه ٔ نای .م
ظهیرالدولةلغتنامه دهخداظهیرالدولة. [ ظَ رُدْ دَ ل َ ](اِخ ) ممدوح مسعودسعد. رجوع به شواهد ظهیر و رجوع به ابراهیم بن سلطان مسعودبن سلطان محمود غزنوی شود.