مسجورلغتنامه دهخدامسجور. [ م َ ] (ع ص ) نعت مفعولی از سجر و سجور. رجوع به سجر و سجورشود. افروخته . (منتهی الارب ). موقد. (اقرب الموارد). || ساکن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
مَسْجُورِفرهنگ واژگان قرآنمالامال از آتش برافروخته وشعله ور(از کلمه سجر كه در اصل به معناي افکندن هيزم است در آتشي که زياد باشد ، مانند آتش تنور که با هيزم افروخته شود)
مسجورةلغتنامه دهخدامسجورة. [ م َ رَ ] (ع ص ) تأنیث مسجور: لؤلوءة مسجورة؛ کثیرةالماء. (اقرب الموارد). مروارید آبدار.
مسجورةلغتنامه دهخدامسجورة. [ م َ رَ ] (ع ص ) تأنیث مسجور: لؤلوءة مسجورة؛ کثیرةالماء. (اقرب الموارد). مروارید آبدار.
اذرکلغتنامه دهخدااذرک . [ اَ رَ ] (اِ) ابوریحان بیرونی آرد: قال صاحب کتاب النخب ان الاذرک حجر شریف من سبوک الاسکندرانیین قدیم نفیس یجری مجری الیاقوت فی النفاسة. قال الکندی الزجا
افروختهلغتنامه دهخداافروخته . [ اَ ت َ / ت ِ ] (ص ) مشتعل شده . (ناظم الاطباء). مشتعل شده . شعله ور. (فرهنگ فارسی معین ). فروزان . ملتهب . وهاج . مسجور. (یادداشت دهخدا) : نیستان سر
مدیحتلغتنامه دهخدامدیحت . [ م َ ح َ ] (ع اِمص ) مدیحة. مدیحه . مدح . مدیح . ستایش . رجوع به مدیحه شود : زآنکه فکر من از مدیحت اونهر جاری و بحر مسجور است .مسعودسعد.
اسدالغتنامه دهخدااسدا. [ اَ س َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن (حاج ) اسماعیل شوشتری دزفولی کاظمی . فقیه اصولی محقق مدقق متتبع. از اکابر علمای امامیه در اوایل قرن سیزدهم هجری از تلامذه
