مسجةلغتنامه دهخدامسجة.[ م ِ س َج ْ ج َ ] (ع اِ) انداوه ، و آن چوبی باشد که بدان گِل اندایند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
مسجهرةلغتنامه دهخدامسجهرة. [ م ُ ج َ هَِ رْ رَ ] (ع ص ) تأنیث مسجهر. رجوع به مسجهر و اسجهرار شود. || سحابة مسجهرة؛ ابر درخشان آب . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
مسجهرلغتنامه دهخدامسجهر. [ م ُ ج َ هَِ رر ] (ع ص ) نعت فاعلی از اسجهرار. سپید. (منتهی الارب ). ابیض . (اقرب الموارد). رجوع به اسجهرار شود.
مسجهرةلغتنامه دهخدامسجهرة. [ م ُ ج َ هَِ رْ رَ ] (ع ص ) تأنیث مسجهر. رجوع به مسجهر و اسجهرار شود. || سحابة مسجهرة؛ ابر درخشان آب . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
مسجهرلغتنامه دهخدامسجهر. [ م ُ ج َ هَِ رر ] (ع ص ) نعت فاعلی از اسجهرار. سپید. (منتهی الارب ). ابیض . (اقرب الموارد). رجوع به اسجهرار شود.
انداوهلغتنامه دهخداانداوه . [ اَ وَ / وِ ] (اِ) ماله ٔ استادان بنا باشد و آن افزاری است که بدان گل و گچ بر بام و دیوار مالند. (برهان قاطع) (آنندراج ). ماله ٔ بنایان که بدان اندود
مالهلغتنامه دهخداماله . [ ل َ / ل ِ ] (اِ) افزاری که بنایان بدان گل اندایند و گل ماله نیز گویند. (فرهنگ رشیدی ). افزاری که گلکاران بدان کاهگل و گچ و آهک بر دیوار مالند. (برهان )
چوبلغتنامه دهخداچوب . (اِ) ماده پوشیده از پوست ، تشکیل دهنده ٔ درخت اعم از ساقه و ریشه و شاخه ٔ آن . ماده ای سخت که ریشه وساقه و تنه و شاخه ٔ درخت را تشکیل میدهد. (از ناظم الاط
