مسترفقلغتنامه دهخدامسترفق . [ م ُ ت َ ف ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از استرفاق . درخواست کننده از کسی که با اوهمراه شود. (اقرب الموارد). رجوع به استرفاق شود.
استرفاقلغتنامه دهخدااسترفاق . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) طلب رفق کردن . || از این مصدر، مسترفق آمده بمعنی مبرز و مستراح . (دزی ).
