مستانهلغتنامه دهخدامستانه . [ م َ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ، ق مرکب ) چیزی که حرکات و سکنات آن بطور مستان باشد چون لغزش مستانه و رفتار مستانه و گریه ٔ مستانه و جلوه ٔ مستانه . (آنندراج
مستانهفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. با خوشحالی، مانند مستان.۲. مست‌کننده.۳. (قید) [مجاز] با حالت مستی.
گریه ٔ مستانهلغتنامه دهخداگریه ٔ مستانه . [گ ِرْ ی َ / ی ِ ی ِ م َ ن َ / ن ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گریه ای که در حالت مستی شراب روی دهد : ما به ذوق گریه ٔ مستی درین بزم آمدیم می بده
مستأنیلغتنامه دهخدامستأنی . [ م ُ ت َءْ ] (ع ص ) نعت فاعلی از مصدر استیناء. درنگ کننده و انتظارنماینده . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به استئناء و استیناء شود.
گریه ٔ مستانهلغتنامه دهخداگریه ٔ مستانه . [گ ِرْ ی َ / ی ِ ی ِ م َ ن َ / ن ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گریه ای که در حالت مستی شراب روی دهد : ما به ذوق گریه ٔ مستی درین بزم آمدیم می بده