معنی مسأله | واژه یاب

جست‌وجوی دقیق

مسأله

لغت‌نامه دهخدا

مسأله . [ م َ ءَ ل َ / ل ِ ] (ع اِ) مسألت . مسألة. حاجت . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). درخواست . نیاز. خواهش . ج ، مسائل . (منتهی الارب )(اقرب الموارد). ||

جست‌وجوی مشابه

مسالة

دیکشنری عربی به فارسی

ماده , جسم , ذات , ماهيت , جوهر , موضوع , امر , مطلب , چيز , اهميت , مهم بودن , اهميت داشتن

مسألة

لغت‌نامه دهخدا

مسألة.[ م ُ ءَ ل َ ] (ع مص ) مسایلة. از یکدیگر پرسیدن به معنی سؤال . (اقرب الموارد). و رجوع به مسایلة شود.

مسألة

لغت‌نامه دهخدا

مسألة. [ م َ ءَ ل َ ] (ع مص ) خواستن . (منتهی الارب ) (المصادر زوزنی ). طلب کردن و استدعا نمودن . (اقرب الموارد). || کسی را پرسیدن . (المصادر زوزنی ). پرسیدن .

مسالة

لغت‌نامه دهخدا

مسالة. [ م َ ل َ ] (ع اِمص ) درازی روی که خوش نماید. (منتهی الارب ). درازی صورت همراه با زیبائی و حسن . (اقرب الموارد).

مسأله دشوار

دیکشنری فارسی به عربی

أُحجِية

جست‌وجوی متن

مهم بودن

دیکشنری فارسی به عربی

مسالة

affaire

دیکشنری انگلیسی به فارسی

مساله

مسألة

لغت‌نامه دهخدا

مسألة.[ م ُ ءَ ل َ ] (ع مص ) مسایلة. از یکدیگر پرسیدن به معنی سؤال . (اقرب الموارد). و رجوع به مسایلة شود.

مسأله گوی

لغت‌نامه دهخدا

مسأله گوی . [ م َ ءَ ل َ / ل ِ ] (نف مرکب )گوینده ٔ مسأله . مسأله گو. رجوع به مسأله گو شود.

مسأله آموز

لغت‌نامه دهخدا

مسأله آموز. [ م َ ءَ ل َ / ل ِ ] (نف مرکب ) مسأله آموزنده . آموزنده ٔ مسائل : نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت به غمزه مسأله آموز صد مدرس شد.حافظ.