مزلةلغتنامه دهخدامزلة. [ م َ زَل ْ ل َ / م َ زِل ْ ل َ ] (ع اِ) جای لغزیدن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). مَزَل ّ. لغزشگاه . ج ، مزال : مزال اقدام ؛ جای لغزش . (یادداشت به خط
مزلةلغتنامه دهخدامزلة. [ م َ زِل ْ ل َ ] (ع مص ) لغزیدن در گل . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). لغزیدن در گل یا در سخن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به زَل
مظلةدیکشنری عربی به فارسیسايبان کرباسي , ساباط , پناه , پناهگاه , حفاظ , چتر , سايبان , چتر استعمال کردن
مذلةلغتنامه دهخدامذلة. [ م َ ذَل ْ ل َ ] (ع مص ) خوار شدن . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ص 87). خوار گردیدن . (منتهی الارب ). ذل . ذلالة. ذلة. وتد. (متن اللغة). رجوع به مذلت شود.- عیر
مضلةلغتنامه دهخدامضلة. [ م ِ / م َ ض َل ْ ل َ ] (ع ص ، اِ) ارض مضلة؛ زمین که راه گم شود در آن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). جای گمراهی و زمین که در او را
مظلةلغتنامه دهخدامظلة. [ م ِ ظَل ْ ل َ / م َ ظَل ْ ل َ ] (ع اِ) خیمه ٔ بزرگ و سایبان . (منتهی الارب ). سایه وان . ج ، مظلات . (مهذب الاسماء) (دهار). خیمه ٔ بزرگ . ج ، مَظال ّ. (
مزلهلغتنامه دهخدامزله . [ م َ زِل ْ ل َ / م َ زَل ْ ل َ ] (ع ، اِ) مزلة. مزلت . لغزشگاه : خلق را در مزله ٔ ضلالت و مهلکه ٔ جهالت می انداخت . (تاریخ یمینی ص 260). رجوع به مزلت و
مزلهملغتنامه دهخدامزلهم . [ م ُ ل َ هَِ م م ] (ع ص ) خفیف . سبک . (منتهی الارب از «زل هَ م ») (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
مزلهلغتنامه دهخدامزله . [ م َ زِل ْ ل َ / م َ زَل ْ ل َ ] (ع ، اِ) مزلة. مزلت . لغزشگاه : خلق را در مزله ٔ ضلالت و مهلکه ٔ جهالت می انداخت . (تاریخ یمینی ص 260). رجوع به مزلت و
مزلهملغتنامه دهخدامزلهم . [ م ُ ل َ هَِ م م ] (ع ص ) خفیف . سبک . (منتهی الارب از «زل هَ م ») (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).