مرغانلغتنامه دهخدامرغان . [ م ُ ] (اِ) ج ِ مرغ . پرندگان . طیور. رجوع به مرغ شود: ابالة، ابیل ؛ گله ٔ مرغان . (دهار). بغاث ؛ مرغان خرد وضعیف که شکار نکنند. خشاش ؛ مرغان خرد. (دها
مرغانلغتنامه دهخدامرغان . [ م ُ ] (اِخ ) دهی است از دهستان تبادکان بخش حومه شهرستان مشهد، در 13هزارگزی شرق مشهد و 2هزارگزی شرق کشف رود. با 181 تن سکنه . آبش از رودخانه . محصولش غ
مرغانلغتنامه دهخدامرغان . [ م ُ ] (اِخ ) قریه ای است در دو فرسنگ و نیمی مشرق شیراز. (از فارسنامه ٔ ناصری ).- آب مرغان ؛ چشمه ای در میان شیراز و اصفهان . (ناظم الاطباء).|| سیرگاه
مرغانهلغتنامه دهخدامرغانه . [ م ُ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) تخم مرغ . خایه .تخم . خاگ . چوزی . (یادداشت مرحوم دهخدا). بیضه . (زمخشری ). || نیم رو. (یادداشت مرحوم دهخدا).