مرضوفةلغتنامه دهخدامرضوفة. [ م َ ف َ ] (ع ص ) تأنیث مرضوف که نعت مفعولی است از مصدر رضف . رجوع به رضف شود. || شکنبه که آن را پاکیزه کرده و در سفر همراه دارند و به وقت حاجت هرگاه
مرصوفةلغتنامه دهخدامرصوفة. [ م َ ف َ ] (ع ص ) مؤنث مرصوف که نعت مفعولی است از مصدر رصف . رجوع به رصف و مرصوف شود. || زن خردشرمگاه که مرد جماع را نتواند، یا زن تنگ شرمگاه . (منتهی
مرضافةلغتنامه دهخدامرضافة. [ م ِ ف َ ] (ع اِ) سنگ تفسیده که بدان شیر را در جوش آرند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || آلت و وسیله ٔ داغ کردن . (از اقرب الموارد).
مرضوضةلغتنامه دهخدامرضوضة. [ م َ ض َ ] (ع ص ) تأنیث مرضوض . رجوع به مرضوض و رض شود. أرض مرضوضة؛ زمین کوفته شده و ساخته شده با سنگ ریزه . (ناظم الاطباء).
مرضوفلغتنامه دهخدامرضوف . [ م َ ] (ع ص ) نعت مفعولی از مصدر رضف . رجوع به رضف شود. کباب بر سنگ تفسان بریان . || طعام که بر سنگ تفسیده پخته باشند. (منتهی الارب ) (ازاقرب الموارد).
مضوفةلغتنامه دهخدامضوفة. [ م َ ف َ ] (ع اِ) (از «ض وف ») شدت . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). سختی . (مهذب الاسماء). || اندوه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء
مرصوفةلغتنامه دهخدامرصوفة. [ م َ ف َ ] (ع ص ) مؤنث مرصوف که نعت مفعولی است از مصدر رصف . رجوع به رصف و مرصوف شود. || زن خردشرمگاه که مرد جماع را نتواند، یا زن تنگ شرمگاه . (منتهی
مرضافةلغتنامه دهخدامرضافة. [ م ِ ف َ ] (ع اِ) سنگ تفسیده که بدان شیر را در جوش آرند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || آلت و وسیله ٔ داغ کردن . (از اقرب الموارد).
مرضوضةلغتنامه دهخدامرضوضة. [ م َ ض َ ] (ع ص ) تأنیث مرضوض . رجوع به مرضوض و رض شود. أرض مرضوضة؛ زمین کوفته شده و ساخته شده با سنگ ریزه . (ناظم الاطباء).
مرضوفلغتنامه دهخدامرضوف . [ م َ ] (ع ص ) نعت مفعولی از مصدر رضف . رجوع به رضف شود. کباب بر سنگ تفسان بریان . || طعام که بر سنگ تفسیده پخته باشند. (منتهی الارب ) (ازاقرب الموارد).
مضوفةلغتنامه دهخدامضوفة. [ م َ ف َ ] (ع اِ) (از «ض وف ») شدت . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). سختی . (مهذب الاسماء). || اندوه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء