مرزنگوشلغتنامه دهخدامرزنگوش . [ م َ زَ ] (اِ مرکب ) مرزنجوش . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ) (غیاث اللغات ). آذان الفار. (بحر الجواهر) (رشیدی ). مرد قوش . مرده گوش . حبق الفیل . عنقر. سمسق .
مرزنگوشفرهنگ انتشارات معین(مَ زَ) (اِ.) = مرزنجوش : گیاهی است سبز و خوشبو با شاخه های بلند و گل های کبود و برگ هایی که مانند گوش موش است .
مرزنگوشفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهگیاهی خوشبو از خانوادۀ نعناع با گلهای سفید که مصرف دارویی دارد؛ مرزهگوش؛ گوش موش؛ اناغالس؛ انجرک.
مَرزَنجوش/ مَرزَنگوشگویش کرمانشاهکلهری: čawɪř گورانی: čawɪř سنجابی: čawɪř کولیایی: čawɪř زنگنهای: čawɪř جلالوندی: čawɪř زولهای: čawɪř کاکاوندی: čawɪř هوزمانوندی: čawɪř
مرزنجوشگویش اصفهانی تکیه ای: -------- طاری: -------- طامه ای: -------- طرقی: marzanǰöš کشه ای: -------- نطنزی: --------