مردم خواریلغتنامه دهخدامردم خواری .[ م َ دُ خوا / خا ] (حامص مرکب ) آدم خواری . خوردن گوشت آدمیزاد. عمل مردم خوار. رجوع به مردم خوار شود.
مردم خوارلغتنامه دهخدامردم خوار. [ م َ دُ خوا / خا ] (نف مرکب ) آدم خوار. که گوشت آدمیزاده خورد. مردم خور : با ملک ترک دویست پیل بود کارزاری و سیصد شیر مردم خوار. (ترجمه ٔ طبری بلعمی
مرده خوارفرهنگ انتشارات معین( ~. خا) (ص فا.) 1 - لاشخور. 2 - کسی که برای خوردن غذا در مراسم ختم و عزاداری شرکت می کند.
مردم خوریلغتنامه دهخدامردم خوری . [ م َ دُ خوَ / خ ُ ] (حامص مرکب ) آدم خواری . مردم خواری . خوردن گوشت آدمیزاد. عمل مردم خور. رجوع به مردم خور شود : یکی چاره باید برانداختن به تزویر
پائیدنلغتنامه دهخداپائیدن . [ دَ ] (مص ) توقف کردن . ببودن . بایستادن . ماندن . درنگ کردن : ای ز همه مردمی تهی و تهک مردم نزدیک تو چرا پاید . ابوشکور (از فرهنگ اسدی نخجوانی ).اگر
خواری پسندلغتنامه دهخداخواری پسند. [ خوا / خا پ َ س َ ] (نف مرکب ) قبول کننده ٔ خواری . کنایه از مردم پست و دون .
ملازمانیلغتنامه دهخداملازمانی .[ م ُل ْ لا زَ ] (اِخ ) شاعری از مردم یزد و معاصر شاه عباس بوده است (متوفی به سال 1021 هَ . ق .) نصرآبادی آرد: «از اشعار او ظاهر می شود که خیلی قدرت د
مردمیلغتنامه دهخدامردمی . [ م َ دُ ] (حامص ) مردم بودن . انسان بودن . بشر بودن . از جنس بشر بودن . بشریت : و مردمان وی از اعتدال مردمی دورند. (حدود العالم ). مردمانی اند از طبع م