مرداندازلغتنامه دهخدامردانداز. [ م َ اَ ] (نف مرکب ) مردافکن . قوی . پرزور : باده ای بود سخت مرداندازشد حسابی ضرورت از آغاز.اوحدی (جام جم ص 37).
میاندازدگویش اصفهانی تکیه ای: daraxuse طاری: daraxosa طامه ای: darexose طرقی: deraxosa کشه ای: deraxosa نطنزی: daraxosa
میدانداغیلغتنامه دهخدامیدانداغی . [ م ِ ] (اِخ ) نام کوهی است ، واقع در حدود شرقی شهرستان میانه در دهستان گرم و مغرب شهرستان خلخال . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).
میدانداریلغتنامه دهخدامیدانداری . [ م َ /م ِ ] (حامص مرکب ) صفت و حالت میداندار. میداندار بودن : چرخچیان (از دو طرف ) به میدان داری مشغول و صدای توپ و تفنگ عرصه ٔ میدان را فروگرفته .
میداندارلغتنامه دهخدامیداندار. [ م َ / م ِ ] (نف مرکب ) میدان دارنده .آنکه استیلا بر میدان دارد. کنایه از سوار و مرد جنگ آزموده و دلیر که یکه تاز میدان باشد. || در زورخانه ، پهلوان
مردم آهنجلغتنامه دهخدامردم آهنج . [ م َدُ هََ ] (نف مرکب ) مردم کش . پایمال کننده مردمان . (ناظم الاطباء). مردگیر. مردکش . مردانداز. (آنندراج ). مردم آهنگ . مردم خور. مردم خوار. مردم
تصویر رقمیdigital image, raster image, digitised pictureواژه‌های مصوب فرهنگستانتصویر به‌دست‌آمده در وضعیتی که خصوصیت مورداندازه‌گیری از یک دامنۀ پیوسته از مقادیر قیاسی به دامنه‌ای با شمار محدودی از اعداد درست‌بیان‌شده تبدیل شده است
میدانداغیلغتنامه دهخدامیدانداغی . [ م ِ ] (اِخ ) نام کوهی است ، واقع در حدود شرقی شهرستان میانه در دهستان گرم و مغرب شهرستان خلخال . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).
میدانداریلغتنامه دهخدامیدانداری . [ م َ /م ِ ] (حامص مرکب ) صفت و حالت میداندار. میداندار بودن : چرخچیان (از دو طرف ) به میدان داری مشغول و صدای توپ و تفنگ عرصه ٔ میدان را فروگرفته .