خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی می‌کنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
مرداس پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشته‌شده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جست‌وجو را در فرهنگ‌های دیگر انجام دهید.
مرداس
/merdās/
معنی
۱. سر؛ رٲس.
۲. سنگ‌کوب.
۳. سنگی که در چاه بیندازند تا معلوم شود که آب دارد یا نه.
فرهنگ فارسی عمید
دیکشنری
نتیجه‌ای یافت نگردید.
-
جست‌وجوی دقیق
-
مرداس
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی] [قدیمی] merdās ۱. سر؛ رٲس.۲. سنگ‌کوب.۳. سنگی که در چاه بیندازند تا معلوم شود که آب دارد یا نه.
-
مرداس
فرهنگ فارسی معین
(مَ) [ ع . ] (اِ.) 1 - سر، رأس . 2 - سنگ - کوب . 3 - سنگی که به ته چاه اندازند تا معلوم شود که آب دارد یا نه .
-
مرداس
لغت‌نامه دهخدا
مرداس . [ م ِ ] (اِخ ) جدی جاهلی است و فرزندان او بطنی از بنی عوف بن سلیم از عدنانیه اند و مساکنشان میان قابس و بلدعناب است به مغرب . (الاعلام زرکلی ).
-
مرداس
لغت‌نامه دهخدا
مرداس . [ م ِ ] (اِخ ) نام پدر ضحاک . به روایت فردوسی مرداس نیکمردی بود به عهد جمشید در دشت سواران نیزه گذار (عربستان ) که پسری زشت سیرت و ناپاک و میگسار و جهانجوی به نام ضحاک داشت : که مرداس نام گرانمایه بودبه داد و دهش برترین پایه بود. فردوسی .رجوع...
-
مرداس
لغت‌نامه دهخدا
مرداس . [ م ِ] (اِ) آسیای دستی . دست آس . (ناظم الاطباء). دستاس . (دستور الاخوان ). آس دست . (مهذب الاسماء). || (ع اِ) آلت الردس . وسیله ٔکوفتن و صاف کردن زمین . (از المنجد) (از متن اللغة).سنگ کوب . (از منتهی الارب ). || آن سنگ که درچاه افکنند تا معل...
-
مرداس
لغت‌نامه دهخدا
مرداس . [م ِ ] (اِخ ) ابن جدیربن عامربن عبیدبن کعب ربعی حنظلی تمیمی مکنی به ابوبلال (متوفی در 61 هَ . ق .). وی را به نام مادرش مرداس بن ادیة نیز گفته اند. یکی از بزرگان خوارج و از خطبا و دلیران و پارسایان بود. با علی علیه السلام در صفین حضور داشت اما...
-
واژه‌های مشابه
-
آل مرداس
لغت‌نامه دهخدا
آل مرداس . [ ل ِ م َ ] (اِخ ) سلسله ای از امرای عرب بنی کلاب که در حلب حکومت کرده اند (414-472 هَ .ق .) اسدالدوله ابوعلی صالح بن مرداس نخستین آنان در حدود سال 412 بحلب آمده و آن زمان حلب در اختیار خلفای فاطمی بود. پس از چندی اهل حلب بر حاکم خویش شوری...
-
ده مرداس
لغت‌نامه دهخدا
ده مرداس . [ دِه ْ م ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان سوسن بخش ایذه ٔ شهرستان اهواز. واقع در 42هزارگزی شمال خاوری ایذه . دارای 185 تن سکنه ٔ آن آب آن از چشمه تأمین می شود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).
-
جست‌وجو در متن
-
بارقی
لغت‌نامه دهخدا
بارقی . [ رِ ] (اِخ ) سراقةبن مرداس بارقی اکبر. رجوع به بارقی و سراقةبن مرداس بارقی اصغر شود.
-
شهاب الدوله
لغت‌نامه دهخدا
شهاب الدوله . [ ش ِ بُدْ دَ ل َ ] (اِخ ) نصربن صالح بن مرداس ابوکامل . دویمین از بنی مرداس به حلب از سال 420 تا 429 هَ . ق . و در این سال در جنگ با فاطمیان کشته شد. (یادداشت مؤلف ). و رجوع به آل مرداس و نصربن صالح بن مرداس شود.
-
بارقی
لغت‌نامه دهخدا
بارقی . [ رِ ] (اِخ ) سراقةالبارقی . دو تن بودند یکی سراقةبن مرداس البارقی اکبر و دیگری سراقةبن مرداس بارقی اصغر که شرح حال هر دو در المؤتلف و المختلف آمدی صص 134-135 آمده است . (از حاشیه ٔ المعرب جوالیقی ص 301). و رجوع به بارق و بارقی و سراقةبن مرد...
-
بنوکلاب
لغت‌نامه دهخدا
بنوکلاب . [ ب َ ک َ ] (اِخ ) رجوع به آل مرداس شود.
-
مردس
لغت‌نامه دهخدا
مردس . [ م ِ دَ ] (ع اِ) سنگ کوب . (منتهی الارب ). کلوخ کوب . (مهذب الاسماء). مرداس . (متن اللغة) (اقرب الموارد). رجوع به مِرداس شود.