مردارلغتنامه دهخدامردار. [ م ُ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) لاشه ٔ مرده . لاشه و جسد حیوانی که ذبح نشده مرده است و در شرع نجس است و خوردن گوشت آن جایز نیست . جیفه . لاش . لش : همی خورد
مردارخانهلغتنامه دهخدامردارخانه . [ م ُ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) جای انباشتن لاشه و جسد. || خانه ای از نرد باشد که در آن مهره در ششدر افتد. (جهانگیری ) (رشیدی ) (آنندراج ). چون مهره در
مردارخوارلغتنامه دهخدامردارخوار. [ م ُ خوا / خا ] (نف مرکب ، اِ مرکب ) رخمه . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). عقاب . (زمخشری ). ام جوان . (منتهی الارب ). کرکس و زاغ و مانند آن . (آنندراج ). ان
مردارخواریلغتنامه دهخدامردارخواری . [ م ُ خوا / خا ] (حامص مرکب ) عمل مردارخوار. لاشه خواری : حلالی خور چو بازان شکاری مکن چون کرکسان مردارخواری .نظامی .
مردارخورلغتنامه دهخدامردارخور. [ م ُ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) مردارخوار. رجوع به مردارخوار شود : آری مثل به کرکس مردارخورزنندسیمرغ راکه قاف قناعت نشیمن است .سعدی .
مردارخوارلغتنامه دهخدامردارخوار. [ م ُ خوا / خا ] (نف مرکب ، اِ مرکب ) رخمه . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). عقاب . (زمخشری ). ام جوان . (منتهی الارب ). کرکس و زاغ و مانند آن . (آنندراج ). ان